Op stap met de nachtwacht
Düsseldorf is over het algemeen bekend vanwege het feit dat je er goed kan shoppen. Wie kent de beroemde Kö, zoals de Königsallee in de volksmond heet, niet? Maar Düsseldorf heeft meer te bieden. Om op een andere manier met de stad kennis te maken, zijn we op stap met de nachtwacht geweest. Een hele leuke en verrassende manier om de geschiedenis van de stad te leren kennen.
De nachtwacht, in vol ornaat, vertelt, met een voor de streek Rheinland typisch onderkoelde humor, over het ontstaan van de stad. “Het is een jonge stad, waarvan de geschiedenis teruggaat tot het jaar 1135.” Het ontleent haar naam aan de rivier Düssel en in de beginjaren was het inderdaad slechts een dorp met zo’n 350 inwoners. In de loop der jaren is de stad gegroeid en inmiddels is het de zevende stad van Duitsland.
In 1288 verkreeg de plaats al stadsrechten. De stad heeft in de loop der tijden heel wat oorlogen meegemaakt. Uiteraard lag er rondom de oude stad een stadswal. Niet van leistenen uit het Bergische Land (dat houdt geen kogel tegen), maar van baksteen. Twee rijen dik, gevuld met aarde. Compleet met de stadstoren, die nog altijd fier overeind aan de Rijn staat. Een fraaie anekdote die de stadswacht ons vertelde, geeft de mentaliteit van de regio weer. In de tijd van de Franse oorlog bleek wederom dat er één zwak punt in de verdedigingslinie zat: de poort. Op het moment dat de Fransen aankwamen, werd de poort wijd opengezet. Die Fransen waren al een hele tijd onderweg en wilden vast en zeker iets te eten en te drinken kopen en mogelijk zelfs wat souvenirs. De Rheinlanders zijn handelaren, dat zit er van oudsher in. Dat de Fransen ook weleens iets anders in gedachten konden hebben, werd gemakshalve over het hoofd gezien.


Een andere fraaie anekdote betreft de st. Lambertuskerk. Oorspronkelijk gebouwd als kapel, werd in 1288 opdracht gegeven tot de bouw van een drieschepige hallenkerk. Bij een stad hoorde immers ook een grote kerk. Om hem ook als bedevaartoord aantrekkelijk te maken, moesten er relikwieën in. Dat was lastig, want die had men niet. Geen probleem, met geld en grote overredingskracht werden uit het nabijgelegen remagen wat ‘onderdelen’ van een heilige overgenomen en naar Düsseldorf gebracht.
Opvallend is ook de gedraaide spits van deze kerk. Een volksverhaal vertelt dat de duivel in een woedeaanval de kerktoren verdraaide bij een poging de kerk af te breken. In werkelijkheid werd na een brand in 1815 vochtig hout voor de restauratie gebruikt. Hierdoor is de spits verdraaid.
Toen tijdens de laatste oorlog de toren opnieuw verwoest werd en een aannemer een plan indiende om de toren nu eindelijk eens recht te herbouwen, ontstond er een volksopstand. De toren was scheef en moest weer scheef worden, anders past hij niet bij Düsseldorf!
Om deze en heel veel andere verhalen en anekdotes te horen, raden wij u aan: boek een wandeling met de nachtwacht in Düsseldorf!